Για τη ναζιστική ακροδεξιά και την πολιτική καθημερινότητα στην εποχή της κρίσης

«...γνωρίζω: η ναζιστική ακροδεξιά και η ευρύτατα διαδεδομένη άγνοια της φύσης και των συνεπειών της για την κοινωνία θα είναι εδώ, η αποσπασματική θεώρηση των προβλημάτων της εκπαίδευσης θα συνεχίσει να παρουσιάζεται ως μεταρρυθμιστική πρόταση και θα συμβάλλει στην αναπαραγωγή της μιζέριας, η έννοια της αλληλεγγύης θα ταυτίζεται αποκλειστικά με την υπογραφή κάτω από ανέξοδα μεγαλόστομα κείμενα συμπαράστασης, η λαϊκιστική ρητορεία στο πεδίο της πολιτικής θα προσαρτά όλο και περισσότερο εδάφη που ανήκουν στον κριτικό λόγο, πολλοί άνθρωποι που ανάλωσαν τη ζωή τους για μια καλύτερη κοινωνία θ’ αναρωτιούνται με πίκρα αν οι θυσίες τους είναι τελικά –όπως έλπιζαν– θεμέλια ενός νέου κόσμου ή απλώς στάχτες και καπνός ωραίων οραμάτων και ανεκπλήρωτων προσδοκιών. Με αυτή τη γνώση, πώς πορεύεσαι; Αποφάσισα, τελικά, να καταθέσω αυτά τα κείμενα για να υπάρχουν τις ημέρες που έρχονται – κι ας μείνουν αχρείαστα...»