Παναγιώτης Κανελλόπουλος (1902-1986): Ένας «ήσυχος και τίμιος διάλογος» με το έργο του Αίμου Αυρήλιου

Κάποιοι δηµόσιοι άνδρες έζησαν µε την αγωνία της υστεροφηµίας τους και επεδίωξαν να την προεξοφλήσουν εν ζωή, "παραγγέλλοντας" τη βιογραφία τους σε "αυτόκλητους" και πάντα "πρόθυµους" συγγραφείς. Ο Π.Κ. ήταν µακρυά απ' όλα αυτά και η διαχείριση της υστεροφηµίας του γίνεται -και θα συνεχίσει να γίνεται -µε αξιοπρέπεια και χωρίς εκπτώσεις από το έργο του και µόνο, που δεν έχει ανάγκη από ερείσµατα και συνηγορίες. Την έµπνευση για τον υπότιτλο του βιβλίου την προσέφερε ο ίδιος ο Π.Κ., ο οποίος, επιλέγοντας το δοκίµιο "Heidelberg, Ο χρυσός κρίκος του πνευµατικού δεσµού µας", το αφιερωμένο στον Κωνστ. Τσάτσο, γράφει ότι έκαµε µαζί του έναν "ήσυχο και τίµιο διάλογο". Στο βιβλίο αυτό, ο διάλογος γίνεται µε το έργο του Αίµου Αυρήλιου (Π.Κ.), ένα έργο αντιρρητικό των αντιπνευµατικών κελευσµάτων, του κυρίαρχου τεχνοκρατικού ιδεώδους.